1پیشگفتار: پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تمایلات جنسی، اضطراب جنسی و قاطعیت جنسی زنان نابارور شهر اصفهان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری شهر اصفهان در سه ماهه پاییز سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد سی نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه در هر گروه پانزده نفر گمارده شدند. گروه آزمایش روان درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی دو ماه در هشت جلسه شصت دقیقه ای دریافت نمود. پرسشنامه های مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه چندوجهی مساله های جنسی MSQ و پرسشنامه تمایلات جنسیHISD بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد رواندرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تمایلات جنسی، اضطراب جنسی و قاطعیت جنسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه تاثیر معناداری(05/0 >P) داشته است.
پی آمد: نتایج پژوهش حاکی از تاثیر رواندرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تمایلات جنسی، اضطراب جنسی و قاطعیت جنسی در زنان نابارور است و می توان از آن به عنوان روشی کارآمد بهره گرفت.